"Decyzje o stworzeniu glebszego studium o Powstaniu podjalem dopiero pod sam koniec lat dziewiecdziesiatych - pisze Autor w przedmowie. - Wygladalo bowiem na to, ze - mimo dziesieciolecia, ktore minelo od upadku komunizmu - nikt nie kwapi sie, aby przedstawic nowa wizje Powstania w jego szerszym kontekscie. Dostepnych bylo wiele nowych materialow, pamietnikow i dokumentow; zniknely tez dawniejsze ograniczenia. A mimo to nie pracowano nad zadna nowa ogolna synteza". Davies umiescil historie Powstania na obszernym tle zdarzen od 1939 do 1956 roku, rozszerzajac narracje do czasow wspolczesnych. "Ostatecznie zdecydowalem - pisze - ze podstawowe pytanie, jakie nalezy postawic, brzmi nie 'dlaczego powstancy nie zdolali osiagnac swoich celow?', lecz 'dlaczego w ciagu dwoch miesiecy wahan i deliberacji zwyciescy alianci nie zorganizowali pomocy?'". Powstala ksiazka, ktora ukazuje znane - zdawaloby sie - wydarzenia w nowym swietle i jednoczesnie, dzieki polaczeniu historycznej panoramy z osobista perspektywa i losami poszczegolnych uczestnikow Powstania, jest gleboko poruszajaca.