Hip-hop jest stosunkowo nowym zjawiskiem kulturowym, ktore u jednych budzi fascynacje, a u innych wrogosc. Mlodzi widza w hip-hopie alternatywe wobec rzeczywistosci kreowanej przez rodzicow, media i kulture masowa, ale tez traktuja hip-hop jako sposob na zycie. Starsze pokolenia z reguly nie pojmuja istoty ruchu, dostrzegajac w nim tylko wulgarnosc, prowokacje i arogancje. Znajomosc kultury ogranicza sie czesto do jej zewnetrznych atrybutow, ktore budza niechec estetow, purystow i moralizatorow.

Blizsze poznanie istoty kultury hip-hopowej nie musi od razu rozbudzac we wszystkich fascynacji czy zamilowania. Jednak zaznajomienie sie ze swiatem wartosci hip-hopowych sklania chocby do okazania szacunku.

Hip-hop to nie tylko krzyk i bunt, ulica, brudne podworko i osiedlowa lawka. Hip-hop jest kultura spontaniczna, zywiolowa, ale i sklonna do refleksji, analizy i uwaznej obserwacji. Hip-hop bywa gleboka poezja, ale tez glosem protestu. Tworza go rozni ludzie dla rozmaitych odbiorcow. Hip-hop nie tworzy barier i nie wyznacza granic - wszakze wolnosc jest najwazniejsza wartoscia.

Wierze, ze glos mlodego pokolenia - dzis lekcewazonego i niedocenianego - w przyszlosci okaze sie jednym z najwazniejszych nosnikow prawdy o rzeczywistosci przelomu XX i XXI wieku. A ta ksiazka moze uzmyslowi wszystkim, ze hip-hopu nie nalezy sie bac.