Insan yasami, nese, h?z?n, aci ve karmasa ile geciyor.
Bu duygulari yasama yogunlugunu, icinden ciktigin ortam ve yasadigin cografya belirliyor.
Yasadigimiz cografya acilarin ve h?z?nlerin cok oldugu bir yer.
Elimden geldigince icimdeki bu duygulari satirlara d?kmeye calistim.
Bu cografyada yasayan herkesin az da olsa kendini bu satirlarda bulacagina inaniyorum.

Hayatin muhasebesini yapsam,
Bedenimdeki izlere bakarim.
Kim y?regimde yara olmus veya ben kimin yarasi olmusum;
Kim bende iz birakmis, ben kimde iz olmusum.
Aslinda kimseye yara olmak istememisimdir;
ama iz olmayi istemisimdir.
Benliklerde ne kadar izin varsa, o kadar varsindir.

Bir insan ne zaman ?l?r Bilir misiniz
Bedeni yok oldugunda mi Yoksa benligi yok oldugunda mi
Bence unutuldugunda.
Yasadigim her anda, nefes aldigim her demde aklimdadir babam.
Bu kitabin cikma sebebi, babamin ask deyisidir Evina Gocer.
Sonsuza kadar onu ?zleyecegim